Leven en werken met ontspannen daadkracht

Mijn ogen lezen de vraag. Het eerste wat ik doe is uitrekenen in welk jaar ik ben als ik mezelf 7 jaar verder in de tijd projecteer. En hoeveel levensjaren ik dan op mijn levensteller heb staan. Hoe oud en waar mijn kinderen dan zijn. Wat ben ik dan aan het doen? Hoe zie ik er dan uit? De vraag ‘wie wil ik zijn over 7 jaar?’..pfffff, dat is geen gemakkelijke vraag.

En toch houdt het me wel al jaren bezig. En het ontvouwt zich steeds meer. Het herinnert me aan een mooie reis, in 2004. Ik was in een warm land. Hier heel ver vandaan. Een heel andere cultuur. Andere omgeving. Andere mensen. Als onderdeel tijdens een door mij geïnitieerde onvergetelijke ‘life journey’, een soort ‘ont-dekkingsreis’ in jezelf, werd deze vraag gesteld. Terwijl we constant aan het reizen waren, in beweging waren. Vanaf dat moment heeft het mij beïnvloed in hoe ik naar mezelf ben gaan kijken. Het is namelijk boeiend om van jezelf te ontdekken wie je denkt dat je bent. Het raakt iets wezenlijks in je. Om je een kleine ervaring te geven, kunnen we nu wel een klein experimentje doen. Kost je maar weinig van je tijd.

Sluit even je ogen en zeg in gedachten tegen jezelf: ‘Ik ben …….’ En dan vul je het zelfstandig naamwoord in wat het beste weergeeft wie je dan denkt dat je bent. Eventueel met wat bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden. Bijvoorbeeld, ik ben een inspirerend leider. Of Ik ben een vrije creatief ondernemer. Of ik ben de allerleukste partner van de hele wereld. Of de liefste vader/moeder die je je als kind kunt wensen. Doe het nu gewoon. Geef jezelf die ervaring, in dit moment. “…………..”

En? Wat heb je ontdekt? Ik krijg doorgaans drie mogelijke reacties. Of je hebt het niet gedaan, omdat je jezelf niet heel even de tijd hebt gegund om het antwoord op die levensvraag te laten opborrelen. Interessant om jezelf dan af te vragen wat je nodig hebt om deze vraag wél aan jezelf te stellen. Misschien vind je het maar onzin of zweverig. Kijk dan vooral wat er gebeurt als je daar aan voorbij kan gaan, want ook jij bent iemand.

De tweede reactie is dat je wel een poging hebt gedaan, maar gewoonweg te snel opgegeven, omdat het antwoord niet metéén en stantepede kwam. Dat patroon zal je waarschijnlijk wel herkennen van jezelf: alles snel én metéén willen hebben. Misschien heb je jezelf iets meer de tijd te gunnen, te vertragen, zodat je onderbewuste ook daadwerkelijk een zinnig antwoord kán geven.

De derde mogelijke reactie die ik geregeld krijg is dat je een diep inzicht in jezelf hebt gekregen. Je kwam er achter hoe het klinkt als je zegt wie je bent, dan wel dat je ook na wat herhaling van de vraag ‘wie zou ik willen zijn?’ nog geen duidelijkheid hebt. Zelfs een beetje verwarring. En dat is ook goed nieuws! Want jouw onderbewustzijn heeft dan de vraag allang opgepikt. Het zal net zo lang blijven zoeken en knutselen totdat het helderheid heeft gecreëerd over wie jij vindt dat je bent. Op allerlei momenten in de komende dagen, weken, maanden en zelfs jaren zal je even een herinnering hebben aan deze blog.

Geef geregeld aandacht aan de vraag ‘wie wil ik zijn over 7 jaar?’ en het ontvouwt zich steeds meer. Beloofd.

Grote groet,

Marc-Jan

 

Share